грыбко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грыбко́вы грыбко́вая грыбко́вае грыбко́выя
Р. грыбко́вага грыбко́вай
грыбко́вае		 грыбко́вага грыбко́вых
Д. грыбко́ваму грыбко́вай грыбко́ваму грыбко́вым
В. грыбко́вы (неадуш.)
грыбко́вага (адуш.)		 грыбко́вую грыбко́вае грыбко́выя (неадуш.)
грыбко́вых (адуш.)
Т. грыбко́вым грыбко́вай
грыбко́ваю		 грыбко́вым грыбко́вымі
М. грыбко́вым грыбко́вай грыбко́вым грыбко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грыбко́вы биол. грибко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грыбко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грыбка (у 2 знач.). Грыбковая плесня. // Выкліканы грыбком. Грыбковае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. гл. грыб.

2. Мікраарганізм, які адносіцца да грыбоў, выклікае захворванне скуры і інш.

3. Збудаванне ў форме грыба для адпачынку, сховы ад сонца, дажджу і пад.

|| прым. грыбко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Грыбковыя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грибко́вый биол. грыбко́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)