гру́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гру́з гру́зы
Р. гру́зу гру́заў
Д. гру́зу гру́зам
В. гру́з гру́зы
Т. гру́зам гру́замі
М. гру́зе гру́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

груз, -у, мн. гру́зы, -аў, м.

1. Цяжар, цяжкі прадмет.

Скінуць г. з калёс.

2. Тавары, прызначаныя для перавозкі.

Вагоны з грузам.

Падрыхтаваць г. для перавозкі.

|| прым. грузавы́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

Грузавыя перавозкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

груз в разн. знач. груз, род. гру́зу м.;

подня́ть груз падня́ць груз;

це́нный груз кашто́ўны груз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

груз (род. гру́зу) м., в разн. знач. груз;

падня́ць г. — подня́ть груз;

кашто́ўны г. — це́нный груз;

◊ ляжа́ць мёртвым ~зам — лежа́ть мёртвым гру́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

груз, ‑у, м.

1. Цяжар, вага. Самалёт падскочыў, вызваліўшыся ад грузу скінутых бомбаў. Шамякін. // Цяжкі прадмет. Начапіць груз на леску. // перан.; чаго. Тое, што гняце, мучыць. І людзі выпростваюць плечы, Скідаюць нявольніцтва груз. Астрэйка.

2. Тавары, паклажа, прызначаныя для перавозкі. Сям-там на пуцях стаялі.. платформы з лесам ды з іншымі грузамі. Лынькоў. Неўзабаве ўвесь нарыхтаваны груз быў перанесены на сані. М. Ткачоў.

•••

Мёртвы груз — пра матэрыяльныя каштоўнасці, якія ляжаць без выкарыстоўвання. Золата мёртвым грузам ляжыць у зямлі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Груз. Гл. гразь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

легкава́жны прям., перен. легкове́сный;

л. груз — легкове́сный груз;

~ныя меркава́нні — легкове́сные сужде́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнё́т

‘груз’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гнё́т гнё́ты
Р. гнё́та гнё́таў
Д. гнё́ту гнё́там
В. гнё́т гнё́ты
Т. гнё́там гнё́тамі
М. гнё́це гнё́тах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакла́жа, -ы, ж.

Пакладзеныя для перавозкі рэчы, груз, багаж.

Воз з паклажай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузаатрыма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, на чыё імя адпраўляецца груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)