груз, -у, мн. гру́зы, -аў, м.

1. Цяжар, цяжкі прадмет.

Скінуць г. з калёс.

2. Тавары, прызначаныя для перавозкі.

Вагоны з грузам.

Падрыхтаваць г. для перавозкі.

|| прым. грузавы́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

Грузавыя перавозкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

груз в разн. знач. груз, род. гру́зу м.;

подня́ть груз падня́ць груз;

це́нный груз кашто́ўны груз.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

груз (род. гру́зу) м., в разн. знач. груз;

падня́ць г. — подня́ть груз;

кашто́ўны г. — це́нный груз;

ляжа́ць мёртвым ~зам — лежа́ть мёртвым гру́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

груз, ‑у, м.

1. Цяжар, вага. Самалёт падскочыў, вызваліўшыся ад грузу скінутых бомбаў. Шамякін. // Цяжкі прадмет. Начапіць груз на леску. // перан.; чаго. Тое, што гняце, мучыць. І людзі выпростваюць плечы, Скідаюць нявольніцтва груз. Астрэйка.

2. Тавары, паклажа, прызначаныя для перавозкі. Сям-там на пуцях стаялі.. платформы з лесам ды з іншымі грузамі. Лынькоў. Неўзабаве ўвесь нарыхтаваны груз быў перанесены на сані. М. Ткачоў.

•••

Мёртвы груз — пра матэрыяльныя каштоўнасці, якія ляжаць без выкарыстоўвання. Золата мёртвым грузам ляжыць у зямлі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

груз м

1. камерц (тавар) Ldung f -, -en, Fracht f -, -en; Gut n -(e)s, Güter;

габары́тны груз ldenmaßgerechtes Gut, Gabartgut n;

камерцы́йны груз Ntzladung f;

марскі́ груз Schffsladung f;

негабары́тны груз sprriges Gut, ußergabaritgut n;

незапатрабава́ны груз nicht bgeholtes Gut;

парцэ́льны Parzllengut n, Gut in Klinpackungen;

грузтранзі́тны груз Drchfuhrgut n, Transtgut n;

адпраўля́ць груз Güter bfertigen;

атры́мліваць груз Last in Empfng nhmen* [erhlten];

дастаўля́ць груз Ldung (us)liefern;

прыма́ць груз Last nnehmen*;

2. (цяжар, вага) Druck m -(e)s, Last f -, Bürde f -;

ляжа́ць мёртвым грузам nnötig Platz innehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Груз. Гл. гразь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

легкава́жны прям., перен. легкове́сный;

л. груз — легкове́сный груз;

~ныя меркава́нні — легкове́сные сужде́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

грузаатрыма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, на чыё імя адпраўляецца груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пакла́жа, -ы, ж.

Пакладзеныя для перавозкі рэчы, груз, багаж.

Воз з паклажай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сухагру́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сухагрузнае судна.

2. Сухі груз.

Транспарціроўка сухагрузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)