грос, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка падліку, роўная 144 прадметам.

Г. гузікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гро́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гро́с гро́сы
Р. гро́са гро́саў
Д. гро́су гро́сам
В. гро́с гро́сы
Т. гро́сам гро́самі
М. гро́се гро́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грос м., торг. гросс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грос, ‑а, м.

Уст. Дванаццаць тузінаў (144 штукі) якіх‑н. аднародных прадметаў. Грос гузікаў.

[Ням. Gross.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гросс торг. грос, род. гро́са м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)