греши́ть в разн. знач. грашы́ць; (ошибаться — ещё) памыля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грашы́ць несов.

1. рел. греши́ть;

г. су́праць царквы́ — греши́ть про́тив це́ркви;

2. греши́ть, погреша́ть, согреша́ть;

г. су́праць і́сціны — греши́ть (погреша́ть) про́тив и́стины;

◊ няма́ чаго́ бо́гу г. — грех жа́ловаться;

хто спіць, той не грэ́шыць — посл. кто спит, тот не греши́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погреши́ть сов.

1. (против чего) паграшы́ць; (ошибиться) памылі́цца;

2. (грешить известное время) паграшы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прегреша́ть несов., уст.

1. (грешить) грашы́ць;

2. (совершать проступок) паруша́ць (зако́н, звы́чай і да таго́ падо́бнае);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)