грашы́ць несов.

1. рел. греши́ть;

г. су́праць царквы́ — греши́ть про́тив це́ркви;

2. греши́ть, погреша́ть, согреша́ть;

г. су́праць і́сціны — греши́ть (погреша́ть) про́тив и́стины;

◊ няма́ чаго́ бо́гу г. — грех жа́ловаться;

хто спіць, той не грэ́шыць — посл. кто спит, тот не греши́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)