грача́нік², -а, мн. -і, -аў, м.

Блін з грэцкай¹ мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грача́нік¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Шкоднік зерневых культур; хлебны жук.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грача́нік

‘блін’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грача́нік грача́нікі
Р. грача́ніка грача́нікаў
Д. грача́ніку грача́нікам
В. грача́нік грача́нікі
Т. грача́нікам грача́нікамі
М. грача́ніку грача́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грача́нік

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грача́нік грача́нікі
Р. грача́ніка грача́нікаў
Д. грача́ніку грача́нікам
В. грача́ніка грача́нікаў
Т. грача́нікам грача́нікамі
М. грача́ніку грача́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грача́нік I м., зоол. (жук) ку́зька

грача́нік II м. гре́чневый блин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грача́нік ​1, ‑а, м.

Небяспечны шкоднік зерневых культур; хлебны жук.

грача́нік ​2, ‑а, м.

Блін з грэцкай мукі. Коля захапіў з сабою пару самых большых гарачых грачанікаў з кавалкам сала. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аладка, блін, блінец / тонкі: наліснік / з грэцкай мукі: грачанік / з дранае бульбы: дранік

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)