графі́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. графі́ня графі́ні
Р. графі́ні графі́нь
Д. графі́ні графі́ням
В. графі́ню графі́нь
Т. графі́няй
графі́няю		 графі́нямі
М. графі́ні графі́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

графі́ня ж. графи́ня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графі́ня, ‑і, ж.

Жонка або дачка графа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

граф, -а, мн. гра́фы, -аў, м.

Дваранскі тытул, вышэйшы за баронскі, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| ж. графі́ня, -і, мн. -і, -фінь.

|| прым. гра́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графи́ня графі́ня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэзе́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Разм. уст. Падарунак, гасцінец. Студэнт атрымаў за яе [Соніны] капрызы ў прэзент залаты партсігар. Бядуля. [Нуланс:] (цалуе руку). Як можна, графіня! (Аддае каробку). З днём нараджэння... Прабачце за сціплы прэзент... Губарэвіч.

[Фр. présent.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)