графі́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. графі́ня графі́ні
Р. графі́ні графі́нь
Д. графі́ні графі́ням
В. графі́ню графі́нь
Т. графі́няй
графі́няю		 графі́нямі
М. графі́ні графі́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

графі́ня ж. графи́ня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

графі́ня, ‑і, ж.

Жонка або дачка графа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

графі́ня ж Gräfin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

граф, -а, мн. гра́фы, -аў, м.

Дваранскі тытул, вышэйшы за баронскі, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| ж. графі́ня, -і, мн. -і, -фінь.

|| прым. гра́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графи́ня графі́ня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

countess [ˈkaʊntəs] n. графі́ня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

countess

[ˈkaʊntəs]

n.

графі́ня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gräfin

f -, -nen графі́ня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hrabina

ж. графіня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)