гран-пры́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гран-пры́ гран-пры́
Р. гран-пры́ гран-пры́
Д. гран-пры́ гран-пры́
В. гран-пры́ гран-пры́
Т. гран-пры́ гран-пры́
М. гран-пры́ гран-пры́

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гран-пры́, нескл., м.

Самая высокая ўзнагарода на мастацкім конкурсе, фестывалі, спартыўных спаборніцтвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гран-пры́ нескл., м. Гран-при́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)