гранд ист. гранд, род. гра́нда м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранд м., ист. гранд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спадчыннае званне вышэйшага дваранства ў Іспаніі (адменена ў 1931 г.). // Асоба, якая мела гэта званне.

[Ад лац. grandis — вялікі, важны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гранда́ма гранда́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранд-дыск м. гранд-диск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранд-о́пера ж. гранд-о́пера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранд-тур м. гранд-тур

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)