гран, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама.

◊

Ні грана чаго (разм.) — зусім нічога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гра́н гра́ны
Р. гра́на гра́наў
Д. гра́ну гра́нам
В. гра́н гра́ны
Т. гра́нам гра́намі
М. гра́не гра́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гран (единица аптекарского веса) уст. гран, род. гра́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гран м. (единица аптекарского веса) гран

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гран, ‑а, м.

Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама, якой карысталіся да ўвядзення метрычнай сістэмы мер.

[Ад лац. gran — зерне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гран-пры́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гран-пры́ гран-пры́
Р. гран-пры́ гран-пры́
Д. гран-пры́ гран-пры́
В. гран-пры́ гран-пры́
Т. гран-пры́ гран-пры́
М. гран-пры́ гран-пры́

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гран-пры́, нескл., м.

Самая высокая ўзнагарода на мастацкім конкурсе, фестывалі, спартыўных спаборніцтвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гран-пры́ нескл., м. Гран-при́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)