граба́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. граба́рка граба́ркі
Р. граба́ркі граба́рак
Д. граба́рцы граба́ркам
В. граба́рку граба́рак
Т. граба́ркай
граба́ркаю		 граба́ркамі
М. граба́рцы граба́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

граба́рка ж. (дроги для перевозки земли) граба́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

граба́рка обл.

1. (женщина-землекоп) граба́рка, -кі ж.;

2. (повозка) земляво́зка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

граба́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да грабар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляво́зка ж. (повозка) граба́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)