го́ршы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́ршы го́ршая го́ршае го́ршыя
Р. го́ршага го́ршай
го́ршае
го́ршага го́ршых
Д. го́ршаму го́ршай го́ршаму го́ршым
В. го́ршы (неадуш.)
го́ршага (адуш.)
го́ршую го́ршае го́ршыя (неадуш.)
го́ршых (адуш.)
Т. го́ршым го́ршай
го́ршаю
го́ршым го́ршымі
М. го́ршым го́ршай го́ршым го́ршых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́ршы прил. сравнит. ст. ху́же, поху́же;

гэ́ты г.э́тот ху́же (поху́же)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ршы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. дрэнны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца рысаваннем, хто робіць малюнкі для чаго-н.

Добры р., горшы гравёр.

|| ж. рысава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ршыць

‘пагаршаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. го́ршу го́ршым
2-я ас. го́ршыш го́ршыце
3-я ас. го́ршыць го́ршаць
Прошлы час
м. го́ршыў го́ршылі
ж. го́ршыла
н. го́ршыла
Загадны лад
2-я ас. го́ршы го́ршыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час го́ршачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сабра́т, -а, М -бра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Блізкі таварыш па занятку, па родзе дзейнасці.

С. па зброі.

2. перан. Хто-, што-н. у шэрагу падобных істот, з’яў (разм.).

Не горшы за сваіх сабратаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пло́ше сравн. ст., разг.

1. нареч. горш;

2. прил. го́ршы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пу́шчы (пущи, пущій) ’горшы’ (Нас.; дзісн., Рам. 8; Дэмб., Растарг.), ’горш’ (Нас.), пушчэй ’мацней’ (Нас.), пу́шчэ ’мацней, больш’ (Кос., Растарг.), пушчэйшыгоршы’ (Сл. рэг. лекс.), puščejšy ’трохі горшы’ (Варл.), пішчыць ’рабіцца горшым’ (Нас.), пушчаць ’мацнець, узмацняцца’ (Нас.), ’худзець’ (віл., Сл. ПЗБ); сюды ж ст.-бел. пущий ’жвавы, руплівы’ (Ст.-бел. лексікон). Вышэйшая ступень параўнання ад пусты (гл.), супрацьлеглыя значэнні звязаны з градацыйнай функцыяй і дээтымалагізацыяй, параўн. рус. пуще ’лепш, больш’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

найго́ршы, ‑ая, ‑ае.

1. Самы горшы, самы кепскі. Найгоршы дзень.

2. у знач. наз. найго́ршае, ‑ага, н. Самае горшае, самае кепскае. Яго напаткала самае найгоршае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поху́же сравн. ст.

1. нареч. (тро́хі) горш; (тро́хі) го́рай;

2. прил. (тро́хі) го́ршы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)