го́ршы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
го́ршы |
го́ршая |
го́ршае |
го́ршыя |
| Р. |
го́ршага |
го́ршай го́ршае |
го́ршага |
го́ршых |
| Д. |
го́ршаму |
го́ршай |
го́ршаму |
го́ршым |
| В. |
го́ршы (неадуш.) го́ршага (адуш.) |
го́ршую |
го́ршае |
го́ршыя (неадуш.) го́ршых (адуш.) |
| Т. |
го́ршым |
го́ршай го́ршаю |
го́ршым |
го́ршымі |
| М. |
го́ршым |
го́ршай |
го́ршым |
го́ршых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
го́ршы прил. сравнит. ст. ху́же, поху́же;
гэ́ты г. — э́тот ху́же (поху́же)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
го́ршы, ‑ая, ‑ае.
Выш. ст. да прым. дрэнны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рысава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто займаецца рысаваннем, хто робіць малюнкі для чаго-н.
Добры р., горшы гравёр.
|| ж. рысава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́ршыць
‘пагаршаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́ршу |
го́ршым |
| 2-я ас. |
го́ршыш |
го́ршыце |
| 3-я ас. |
го́ршыць |
го́ршаць |
| Прошлы час |
| м. |
го́ршыў |
го́ршылі |
| ж. |
го́ршыла |
| н. |
го́ршыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́ршы |
го́ршыце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́ршачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сабра́т, -а, М -бра́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Блізкі таварыш па занятку, па родзе дзейнасці.
С. па зброі.
2. перан. Хто-, што-н. у шэрагу падобных істот, з’яў (разм.).
Не горшы за сваіх сабратаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пло́ше сравн. ст., разг.
1. нареч. горш;
2. прил. го́ршы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пу́шчы (пущи, пущій) ’горшы’ (Нас.; дзісн., Рам. 8; Дэмб., Растарг.), ’горш’ (Нас.), пушчэй ’мацней’ (Нас.), пу́шчэ ’мацней, больш’ (Кос., Растарг.), пушчэйшы ’горшы’ (Сл. рэг. лекс.), puščejšy ’трохі горшы’ (Варл.), пішчыць ’рабіцца горшым’ (Нас.), пушчаць ’мацнець, узмацняцца’ (Нас.), ’худзець’ (віл., Сл. ПЗБ); сюды ж ст.-бел. пущий ’жвавы, руплівы’ (Ст.-бел. лексікон). Вышэйшая ступень параўнання ад пусты (гл.), супрацьлеглыя значэнні звязаны з градацыйнай функцыяй і дээтымалагізацыяй, параўн. рус. пуще ’лепш, больш’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
найго́ршы, ‑ая, ‑ае.
1. Самы горшы, самы кепскі. Найгоршы дзень.
2. у знач. наз. найго́ршае, ‑ага, н. Самае горшае, самае кепскае. Яго напаткала самае найгоршае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поху́же сравн. ст.
1. нареч. (тро́хі) горш; (тро́хі) го́рай;
2. прил. (тро́хі) го́ршы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)