горбу́н гарбу́н, -на́ м.; гарба́ч, -ча́ м.; прост., бран. гарбе́ль, -бяля́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горба́ч прост., см. горбу́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарбу́н, -на́ м. горбу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарбе́ль, -бяля́ м., прост., бран. горбу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарба́ч, -ча́ м.

1. разг. горбу́н;

2. стол. горба́ч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарба́ты

1. прил. горба́тый;

2. в знач. сущ. горбу́н;

◊ ~тага магі́ла вы́правіць — посл. горба́того моги́ла испра́вит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)