гарба́ты
1. прил. горба́тый;
2. в знач. сущ. горбу́н;
◊ ~тага магі́ла вы́правіць — посл. горба́того моги́ла испра́вит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)