го́нчий охотн. го́нчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́нчы охот.

1. прил. го́нчий;

г. сабака — го́нчая соба́ка;

2. в знач. сущ. го́нчая;

брэх ~чых — лай го́нчих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)