го́начны спорт. го́ночный;

~ная ло́дка — го́ночная ло́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́начны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для гонак. Гоначны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. гнаць.

2. звычайна мн. (го́нкі, -нак). Спаборніцтва ў хуткасці (на аўтамабілях, лыжах і пад.).

Аўтамабільныя гонкі.

Лыжная г.

○

Гонка ўзбраення — палітычнае супрацьстаянне некалькіх дзяржаў за перавагу ў галіне ўзбраення.

|| прым. го́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Г. аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ночный спорт. го́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карт, ‑а, М ‑рце, м.

Гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

[Англ. cart.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)