го́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́начны го́начная го́начнае го́начныя
Р. го́начнага го́начнай
го́начнае		 го́начнага го́начных
Д. го́начнаму го́начнай го́начнаму го́начным
В. го́начны (неадуш.)
го́начнага (адуш.)		 го́начную го́начнае го́начныя (неадуш.)
го́начных (адуш.)
Т. го́начным го́начнай
го́начнаю		 го́начным го́начнымі
М. го́начным го́начнай го́начным го́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

го́начны спорт. го́ночный;

~ная ло́дка — го́ночная ло́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́начны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для гонак. Гоначны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́начны Renn-;

го́начны аўтамабі́ль Rénnauto n -s, -s;

го́начная ло́дка Rénnboot n -(e)s, -e;

го́начная я́хта Rénnjacht f -, -en;

го́начн ыя лы́жы Lánglaufschi¦er pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

го́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. гнаць.

2. звычайна мн. (го́нкі, -нак). Спаборніцтва ў хуткасці (на аўтамабілях, лыжах і пад.).

Аўтамабільныя гонкі.

Лыжная г.

○

Гонка ўзбраення — палітычнае супрацьстаянне некалькіх дзяржаў за перавагу ў галіне ўзбраення.

|| прым. го́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Г. аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́йсерска-го́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэ́йсерска-го́начны крэ́йсерска-го́начная крэ́йсерска-го́начнае крэ́йсерска-го́начныя
Р. крэ́йсерска-го́начнага крэ́йсерска-го́начнай
крэ́йсерска-го́начнае		 крэ́йсерска-го́начнага крэ́йсерска-го́начных
Д. крэ́йсерска-го́начнаму крэ́йсерска-го́начнай крэ́йсерска-го́начнаму крэ́йсерска-го́начным
В. крэ́йсерска-го́начны (неадуш.)
крэ́йсерска-го́начнага (адуш.)		 крэ́йсерска-го́начную крэ́йсерска-го́начнае крэ́йсерска-го́начныя (неадуш.)
крэ́йсерска-го́начных (адуш.)
Т. крэ́йсерска-го́начным крэ́йсерска-го́начнай
крэ́йсерска-го́начнаю		 крэ́йсерска-го́начным крэ́йсерска-го́начнымі
М. крэ́йсерска-го́начным крэ́йсерска-го́начнай крэ́йсерска-го́начным крэ́йсерска-го́начных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ГО́НАЧНЫ АЎТАМАБІ́ЛЬ,

аднамесны аўтамабіль, прызначаны для скорасных спаборніцтваў на кальцавых закрытых (для інш. транспарту) трасах. Адрозніваецца малой масай, магутным рухавіком, размяшчэннем колаў па-за межамі кузава, адсутнасцю крылаў у колаў і інш. Паводле Міжнар. класіфікацыі адносяць да груп 7 і 8. У групу 7 уваходзяць гоначныя аўтамабілі формул — 1 (аб’ём рухавіка да 3000 см³ без наддуву ці да 1500 см³ з наддувам), 2 (да 2000 см³), 3 (да 2000 см³ з абмежаваннем магутнасці); у групу 8 — гоначны аўтамабіль «свабоднай» формулы (параметры ўстанаўлівае спарт. федэрацыя краіны). Гл. таксама Карт.

т. 5, с. 351

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

го́ночный спорт. го́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карт, ‑а, М ‑рце, м.

Гоначны мікралітражны аўтамабіль з матацыклетным рухавіком і без кузава.

[Англ. cart.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)