гні́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гні́ль
Р. гні́лі
Д. гні́лі
В. гні́ль
Т. гні́ллю
М. гні́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гніль, -і, ж.

1. Што-небудзь гнілое, сапсаванае гніеннем.

У яблыку з’явілася г.

2. Назва многіх грыбковых або бактэрыяльных хвароб у раслін.

Мокрая г. бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гніль ж., в разн. знач. гниль;

○ шэ́рая г. — се́рая гниль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гніль, ‑і, ж.

1. Што‑н. гнілое, сапсаванае гніеннем. Выразаць гніль у яблыку. □ Марыля ўлезла ў яму, наскрэбла .. кошык гразі з бульбяной гніллю. Брыль. // Гнілы пах, затхлае паветра. У падвале было цёмна, пахла гніллю. Новікаў. // перан. Пра што‑н. састарэлае, непрыгоднае, нездаровае. Гніль старога свету.

2. Цвіль, грыбок. Гніль лезла і вышэй, падтачыла падаконнік, — ён хістаўся пад локцямі ў Аркадзя. Пташнікаў.

3. Назва многіх грыбковых або бактэрыяльных хвароб у раслін. Чорная гніль морквы. Мокрая гніль бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гніллё, -я́, н., зб. (разм.).

Гнілыя прадметы, гніль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнілата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж. (разм.).

Тое, што і гніль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнілі́зна ж., см. гніль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склераты́нія, ‑і, ж.

Сумчаты грыб, які выклікае захворванне раслін (белая гніль, шэрая гніль).

[Лац. Sclerotinia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тхлань, -і, ж. (разм.).

1. Балоцістае месца.

Конь разам з коннікам праваліўся ў т.

2. Гніль, цвіль, сырасць.

Патыхала тхланню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнілі́зна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і гніль. Пах гнілізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)