гліцы́нія, -і, ж.

Паўднёвая павойная дэкаратыўная расліна сямейства бабовых з гронкамі пахучых кветак.

|| прым. гліцы́ніевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гліцы́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гліцы́нія гліцы́ніі
Р. гліцы́ніі гліцы́ній
Д. гліцы́ніі гліцы́ніям
В. гліцы́нію гліцы́ніі
Т. гліцы́ніяй
гліцы́ніяю		 гліцы́ніямі
М. гліцы́ніі гліцы́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гліцы́нія ж., бот. глици́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гліцы́нія, ‑і, ж.

Паўднёвая павойная дэкаратыўная расліна сямейства бабовых з гронкамі пахучых кветак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глици́ния бот. гліцы́нія, -ніі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)