гляда́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гляда́ч гледачы́
Р. гледача́ гледачо́ў
Д. гледачу́ гледача́м
В. гледача́ гледачо́ў
Т. гледачо́м гледача́мі
М. гледачу́ гледача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кінагляда́ч, -гледача́ м. кинозри́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлегляда́ч, -гледача́ м. телезри́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зри́тель гляда́ч, род. гледача́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гляда́ч (род. гледача́) м. зри́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлегляда́ч, -гледача́, мн. -гледачы́, -гледачо́ў, м.

Той, хто глядзіць тэлевізійныя перадачы.

|| ж. тэлегляда́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кінагляда́ч, ‑гледача, м.

Той, хто глядзіць кінафільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлегляда́ч, ‑гледача, м.

Той, хто глядзіць тэлевізійныя перадачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гляда́ч, гледача́, мн. гледачы́, гледачо́ў, м.

Той, хто глядзіць што-н., назірае за чым-н.

Тэатральны г.

|| ж. гляда́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мультыпліка́цыя, -і, ж.

Кіназдымка паслядоўных фаз руху малюнкаў або лялек, у выніку якой пры дэманстрацыі на экране ў гледача ствараецца ілюзія іх руху.

|| прым. мультыплікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)