Тэатр юнага гледача Беларусі

т. 16, с. 95

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тэатр юнага гледача БССР

т. 16, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕЛАРУ́СКІ РЭСПУБЛІКА́НСКІ ТЭА́ТР Ю́НАГА ГЛЕДАЧА́,

назва Тэатра юнага гледача Рэспублікі Беларусь у 1955—91.

т. 2, с. 455

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гляда́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гляда́ч гледачы́
Р. гледача́ гледачо́ў
Д. гледачу́ гледача́м
В. гледача́ гледачо́ў
Т. гледачо́м гледача́мі
М. гледачу́ гледача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кінагляда́ч, -гледача́ м. кинозри́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлегляда́ч, -гледача́ м. телезри́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зри́тель гляда́ч, род. гледача́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гляда́ч (род. гледача́) м. зри́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлегляда́ч, -гледача́, мн. -гледачы́, -гледачо́ў, м.

Той, хто глядзіць тэлевізійныя перадачы.

|| ж. тэлегляда́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кінагляда́ч, ‑гледача, м.

Той, хто глядзіць кінафільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)