глазу́рь

1. (для посуды) палі́ва, -вы ж.;

2. кул. глазу́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ва ж., спец. поли́ва, глазу́рь, мурава́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обли́в м. (глазурь) палі́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глазу́ра ж.

1. кул. глазу́рь;

2. см. палі́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глазу́рный

1. паліва́ны;

2. глазу́равы; см. глазу́рь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Глазу́ра ’глазура’ (БРС), ’паліва’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. глазу́рь ’тс’ (на пачатку XIX ст. таксама глазу́ра; гл. Шанскі, 1, Г, 90). Бел. глазу́ра і рус. форма глазу́ра запазычаны з польск. glazura ’тс’ (параўн. Фасмер, 1, 410; Шанскі, 1, Г, 90), якое паходзіць з ням. Glasur. Бел. дыял. глазу́р ’сінька’, відаць, адлюстроўвае рус. форму глазу́рь. Сл. паўн.-зах. лічыць слова глазу́ра запазычаннем з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обли́вка ж.

1. (действие) абліва́нне, -ння ср.;

2. (глазурь) палі́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)