глазе́т, -у, М -зе́це, м.

Парча з каляровай шаўковай асновай і тканымі залатымі ці сярэбранымі ўзорамі.

|| прым. глазе́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глазе́т, -ту м., текст. глазе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глазе́т текст. глазе́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глазе́т, ‑у, М ‑зеце, м.

Сорт парчы з каляровай шаўковай асновай і з вытканымі на ёй залатымі або сярэбранымі ўзорамі.

[Ад фр. glacé — глянцаваны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)