гипс в разн. знач. гіпс, род. гі́псу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тони́рованный тані́раваны;

тони́рованный гипс тані́раваны гіпс;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпс (род. гі́псу) в разн. знач. гипс;

статуэ́тка з гі́псу — статуэ́тка из ги́пса;

накла́сці г.мед. наложи́ть гипс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гіпс ’гіпс’. Рус. гипс, укр. гіпс. Запазычанне з ням. Gips < лац. gypsum < грэч. (гл. Фасмер, 1, 407; Шанскі, 1, Г, 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

налажы́ць сов.

1. в разн. знач. наложи́ть;

н. зве́рху пліту́ — наложи́ть све́рху плиту́;

н. ка́льку на чарцёж — наложи́ть ка́льку на чертёж;

н. павя́зку — наложи́ть повя́зку;

н. гіпс — наложи́ть гипс;

2. (што, на каго) наложи́ть;

н. спагна́нне — наложи́ть взыска́ние;

галаво́й н. — пропа́сть, поги́бнуть;

н. на сябе́ ру́кі — наложи́ть на себя́ ру́ки;

н. (свой) адбі́так — (на каго, што) наложи́ть (свою́) печа́ть (на кого, что); наложи́ть (свой) отпеча́ток (на кого, что);

н. ла́пу — наложи́ть ла́пу;

н. руку́ — (на што) наложи́ть ру́ку (на что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наложи́ть сов.

1. в разн. знач. налажы́ць;

наложи́ть ка́мень на до́ску налажы́ць ка́мень на до́шку;

наложи́ть ка́льку на чертёж налажы́ць ка́льку на чарцёж;

наложи́ть повя́зку налажы́ць павя́зку;

наложи́ть гипс налажы́ць гіпс;

наложи́ть взыска́ние налажы́ць спагна́нне;

наложи́ть резолю́цию налажы́ць рэзалю́цыю;

2. (накласть) накла́сці, мног. панаклада́ць, панакла́дваць;

наложи́ть дров в пе́чку накла́сці дроў у печ;

наложи́ть на себя́ ру́ки налажы́ць на сябе́ ру́кі;

наложи́ть (свою́) печа́ть (на кого, что), наложи́ть (свой) отпеча́ток (на кого, что) налажы́ць (свой) адбі́так (на каго, што);

наложи́ть ру́ку (ла́пу) (на что) налажы́ць руку́а́пу) (на што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)