геро́льд м., ист. геро́льд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
геро́льд ист. геро́льд, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
геро́льд, ‑а, М ‑дзе, м.
Гіст. Вяшчальнік пры двары феадальнага правіцеля, а потым і пры двары манарха ў краінах Заходняй Еўропы. // Распарадчык на рыцарскіх турнірах, на грамадскіх святах.
[Ням. Herold.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Геро́льд ’герольд’ (БРС). Рус. геро́льд, укр. геро́льд. Запазычанне з ням. Herold ’тс’. Параўн. яшчэ Фогарашы, SSlav., 4, 1958, 64; Рудніцкі, 1, 607.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)