пфе́ніг, ‑а, м.

Германская дробная манета, адна сотая частка маркі.

[Ням. Pfennig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры германскіх народаў; германская філалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. герма́нскі герма́нская герма́нскае герма́нскія
Р. герма́нскага герма́нскай
герма́нскае		 герма́нскага герма́нскіх
Д. герма́нскаму герма́нскай герма́нскаму герма́нскім
В. герма́нскі (неадуш.)
герма́нскага (адуш.)		 герма́нскую герма́нскае герма́нскія (неадуш.)
герма́нскіх (адуш.)
Т. герма́нскім герма́нскай
герма́нскаю		 герма́нскім герма́нскімі
М. герма́нскім герма́нскай герма́нскім герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

герма́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да германцаў (у 1 знач.). Германскія мовы. Германскія плямёны.

2. Які мае адносіны да Германіі, германцаў (у 2 знач.); нямецкі. Германская дзяржава. Германскія кайзераўскія войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іта́ла-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іта́ла-герма́нскі іта́ла-герма́нская іта́ла-герма́нскае іта́ла-герма́нскія
Р. іта́ла-герма́нскага іта́ла-герма́нскай
іта́ла-герма́нскае		 іта́ла-герма́нскага іта́ла-герма́нскіх
Д. іта́ла-герма́нскаму іта́ла-герма́нскай іта́ла-герма́нскаму іта́ла-герма́нскім
В. іта́ла-герма́нскі (неадуш.)
іта́ла-герма́нскага (адуш.)		 іта́ла-герма́нскую іта́ла-герма́нскае іта́ла-герма́нскія (неадуш.)
іта́ла-герма́нскіх (адуш.)
Т. іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскай
іта́ла-герма́нскаю		 іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскімі
М. іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскай іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́нгла-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́нгла-герма́нскі а́нгла-герма́нская а́нгла-герма́нскае а́нгла-герма́нскія
Р. а́нгла-герма́нскага а́нгла-герма́нскай
а́нгла-герма́нскае		 а́нгла-герма́нскага а́нгла-герма́нскіх
Д. а́нгла-герма́нскаму а́нгла-герма́нскай а́нгла-герма́нскаму а́нгла-герма́нскім
В. а́нгла-герма́нскі (неадуш.)
а́нгла-герма́нскага (адуш.)		 а́нгла-герма́нскую а́нгла-герма́нскае а́нгла-герма́нскія (неадуш.)
а́нгла-герма́нскіх (адуш.)
Т. а́нгла-герма́нскім а́нгла-герма́нскай
а́нгла-герма́нскаю		 а́нгла-герма́нскім а́нгла-герма́нскімі
М. а́нгла-герма́нскім а́нгла-герма́нскай а́нгла-герма́нскім а́нгла-герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

белару́ска-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-герма́нскі белару́ска-герма́нская белару́ска-герма́нскае белару́ска-герма́нскія
Р. белару́ска-герма́нскага белару́ска-герма́нскай
белару́ска-герма́нскае		 белару́ска-герма́нскага белару́ска-герма́нскіх
Д. белару́ска-герма́нскаму белару́ска-герма́нскай белару́ска-герма́нскаму белару́ска-герма́нскім
В. белару́ска-герма́нскі (неадуш.)
белару́ска-герма́нскага (адуш.)		 белару́ска-герма́нскую белару́ска-герма́нскае белару́ска-герма́нскія (неадуш.)
белару́ска-герма́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-герма́нскім белару́ска-герма́нскай
белару́ска-герма́нскаю		 белару́ска-герма́нскім белару́ска-герма́нскімі
М. белару́ска-герма́нскім белару́ска-герма́нскай белару́ска-герма́нскім белару́ска-герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́ўстра-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́ўстра-герма́нскі а́ўстра-герма́нская а́ўстра-герма́нскае а́ўстра-герма́нскія
Р. а́ўстра-герма́нскага а́ўстра-герма́нскай
а́ўстра-герма́нскае		 а́ўстра-герма́нскага а́ўстра-герма́нскіх
Д. а́ўстра-герма́нскаму а́ўстра-герма́нскай а́ўстра-герма́нскаму а́ўстра-герма́нскім
В. а́ўстра-герма́нскі (неадуш.)
а́ўстра-герма́нскага (адуш.)		 а́ўстра-герма́нскую а́ўстра-герма́нскае а́ўстра-герма́нскія (неадуш.)
а́ўстра-герма́нскіх (адуш.)
Т. а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскай
а́ўстра-герма́нскаю		 а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскімі
М. а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскай а́ўстра-герма́нскім а́ўстра-герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́льска-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́льска-герма́нскі по́льска-герма́нская по́льска-герма́нскае по́льска-герма́нскія
Р. по́льска-герма́нскага по́льска-герма́нскай
по́льска-герма́нскае		 по́льска-герма́нскага по́льска-герма́нскіх
Д. по́льска-герма́нскаму по́льска-герма́нскай по́льска-герма́нскаму по́льска-герма́нскім
В. по́льска-герма́нскі (неадуш.)
по́льска-герма́нскага (адуш.)		 по́льска-герма́нскую по́льска-герма́нскае по́льска-герма́нскія (неадуш.)
по́льска-герма́нскіх (адуш.)
Т. по́льска-герма́нскім по́льска-герма́нскай
по́льска-герма́нскаю		 по́льска-герма́нскім по́льска-герма́нскімі
М. по́льска-герма́нскім по́льска-герма́нскай по́льска-герма́нскім по́льска-герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пру́ска-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пру́ска-герма́нскі пру́ска-герма́нская пру́ска-герма́нскае пру́ска-герма́нскія
Р. пру́ска-герма́нскага пру́ска-герма́нскай
пру́ска-герма́нскае		 пру́ска-герма́нскага пру́ска-герма́нскіх
Д. пру́ска-герма́нскаму пру́ска-герма́нскай пру́ска-герма́нскаму пру́ска-герма́нскім
В. пру́ска-герма́нскі (неадуш.)
пру́ска-герма́нскага (адуш.)		 пру́ска-герма́нскую пру́ска-герма́нскае пру́ска-герма́нскія (неадуш.)
пру́ска-герма́нскіх (адуш.)
Т. пру́ска-герма́нскім пру́ска-герма́нскай
пру́ска-герма́нскаю		 пру́ска-герма́нскім пру́ска-герма́нскімі
М. пру́ска-герма́нскім пру́ска-герма́нскай пру́ска-герма́нскім пру́ска-герма́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)