іта́ла-герма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іта́ла-герма́нскі іта́ла-герма́нская іта́ла-герма́нскае іта́ла-герма́нскія
Р. іта́ла-герма́нскага іта́ла-герма́нскай
іта́ла-герма́нскае		 іта́ла-герма́нскага іта́ла-герма́нскіх
Д. іта́ла-герма́нскаму іта́ла-герма́нскай іта́ла-герма́нскаму іта́ла-герма́нскім
В. іта́ла-герма́нскі (неадуш.)
іта́ла-герма́нскага (адуш.)		 іта́ла-герма́нскую іта́ла-герма́нскае іта́ла-герма́нскія (неадуш.)
іта́ла-герма́нскіх (адуш.)
Т. іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскай
іта́ла-герма́нскаю		 іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскімі
М. іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскай іта́ла-герма́нскім іта́ла-герма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)