ген, -на м., биол. ген

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ген биол. ген, род. ге́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. генеральны, напр.: генплан, генштаб, генпадрадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ген, -а, мн. -ы, -аў, м.

Структурная і функцыянальная адзінка спадчыннасці, якая кантралюе развіццё пэўнай прыкметы ці ўласцівасці.

|| прым. ге́нны, -ая, -ае.

Генная інжынерыя (канструяванне новых спалучэнняў генаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову генеральны, напрыклад: генплан, генсавет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ген, ‑а, м.

Элементарная адзінка спадчыннага рэчыва, з дапамогай якога прыметы і ўласцівасці бацькоў перадаюцца нашчадкам.

[Грэч. genos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)