гельмі́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гельмі́нт |
гельмі́нты |
| Р. |
гельмі́нта |
гельмі́нтаў |
| Д. |
гельмі́нту |
гельмі́нтам |
| В. |
гельмі́нта |
гельмі́нтаў |
| Т. |
гельмі́нтам |
гельмі́нтамі |
| М. |
гельмі́нце |
гельмі́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гельмі́нт м., зоол. гельми́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гельми́нт зоол. гельмі́нт, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)