гельмі́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гельмі́нт гельмі́нты
Р. гельмі́нта гельмі́нтаў
Д. гельмі́нту гельмі́нтам
В. гельмі́нта гельмі́нтаў
Т. гельмі́нтам гельмі́нтамі
М. гельмі́нце гельмі́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гельмі́нт м., зоол. гельми́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гельми́нт зоол. гельмі́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

габране́ма

(н.-лац. habronema)

гельмінт класа нематодаў; паразіт няпарнакапытных, узбуджальнік габранемозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэлафа́ндыя

(н.-лац. delafondia)

гельмінт класа нематодаў, паразіт коней, мулаў, зебраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гемо́нхус

(н.-лац. haemonchus)

гельмінт класа нематодаў, паразіт маладняку авечак, узбуджальнік геманхозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эхіну́ра

(н.-лац. echonuria)

гельмінт сям. акуарыідаў, паразітуе ў арганізме вадаплаўных птушак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

парафасцыяло́псіс

(н.-лац. parafasciolopsis)

гельмінт сям. фасцыялідаў, паразітуе ў жоўцевых хадах печані дзікіх няпарнакапытных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

апіста́рх

(н.-лац. opistorchis)

гельмінт сям. апістархідаў класа смактуноў, які пашыраны ў Еўропе і Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

маніе́зія

(н.-лац. moniezia)

гельмінт класа цэстодаў паразіт авечак, буйной рагатай жывёлы, коз, ласёў, зуброў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)