гельмі́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гельмі́нт гельмі́нты
Р. гельмі́нта гельмі́нтаў
Д. гельмі́нту гельмі́нтам
В. гельмі́нта гельмі́нтаў
Т. гельмі́нтам гельмі́нтамі
М. гельмі́нце гельмі́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гельмі́нт м., зоол. гельми́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гельми́нт зоол. гельмі́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

габране́ма

(н.-лац. habronema)

гельмінт класа нематодаў; паразіт няпарнакапытных, узбуджальнік габранемозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэлафа́ндыя

(н.-лац. delafondia)

гельмінт класа нематодаў, паразіт коней, мулаў, зебраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стыхо́рхіс

(н.-лац. stichorchis)

гельмінт сям. кладархідаў, паразітуе ў кішэчніку баброў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемо́нхус

(н.-лац. haemonchus)

гельмінт класа нематодаў, паразіт маладняку авечак, узбуджальнік геманхозу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раяты́на

(н.-лац. raillietina)

гельмінт сям давенеідаў, кішачны паразіт курэй, дзятлаў, цецерукоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спіраме́тра

(н.-лац. spirometra)

гельмінт сям. дыфілабатрыідаў; паразітуе ў кішэчніку драпежных млекакормячых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хаберты́я

(н.-лац. chabertia)

гельмінт класа нематодаў паразітуе ў арганізме жвачных жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)