геафо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
геафо́н |
геафо́ны |
| Р. |
геафо́на |
геафо́наў |
| Д. |
геафо́ну |
геафо́нам |
| В. |
геафо́н |
геафо́ны |
| Т. |
геафо́нам |
геафо́намі |
| М. |
геафо́не |
геафо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
геафо́н м., геол. геофо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
геофо́н геол. геафо́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)