гваю́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гваю́ла
Р. гваю́лы
Д. гваю́ле
В. гваю́лу
Т. гваю́лай
гваю́лаю
М. гваю́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гваю́ла ж., бот. гваю́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гваю́ла бот. гваю́ла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гваю́ла, ‑ы, ж.

Вечназялёны, вельмі галіністы каўчуканосны кустоўнік сямейства складанакветных з жоўтымі суквеццямі.

[Мексік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)