гваю́ла, ‑ы, ж.

Вечназялёны, вельмі галіністы каўчуканосны кустоўнік сямейства складанакветных з жоўтымі суквеццямі.

[Мексік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)