гарэ́зіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарэ́жу гарэ́зім
2-я ас. гарэ́зіш гарэ́зіце
3-я ас. гарэ́зіць гарэ́зяць
Прошлы час
м. гарэ́зіў гарэ́зілі
ж. гарэ́зіла
н. гарэ́зіла
Загадны лад
2-я ас. гарэ́зь гарэ́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарэ́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гарэ́зіць несов., см. гарэ́заваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарэ́зіць, ‑рэжу, ‑рэзіш, ‑рэзіць; незак.

Тое, што і гарэзаваць. Будуць дзеткі загараць, і гарэзіць, і смяяцца, і скакаць, і забаўляцца. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праку́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Разм. Сваволіць, штукарыць; гарэзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбры́кваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Бегаючы, ускідваць заднімі нагамі (пра жывёл).

2. перан. Гарэзіць, дурэць.

|| аднакр. вы́брыкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. вы́брык, -у, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куроле́сить несов., прост. праку́дзіць, гарэ́зіць, сваво́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прока́зничать несов. сваво́ліць, праку́дзіць, гарэ́заваць, гарэ́зіць, гарэ́знічаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарэ́зіць

‘пачаць гарэзіць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загарэ́жу загарэ́зім
2-я ас. загарэ́зіш загарэ́зіце
3-я ас. загарэ́зіць загарэ́зяць
Прошлы час
м. загарэ́зіў загарэ́зілі
ж. загарэ́зіла
н. загарэ́зіла
Загадны лад
2-я ас. загарэ́зь загарэ́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час загарэ́зіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закаламе́сіць

‘пачаць каламесіць - сваволіць, гарэзіць; закаламуціць што-небудзь, унесці ў што-небудзь блытаніну’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закаламе́шу закаламе́сім
2-я ас. закаламе́сіш закаламе́сіце
3-я ас. закаламе́сіць закаламе́сяць
Прошлы час
м. закаламе́сіў закаламе́сілі
ж. закаламе́сіла
н. закаламе́сіла
Загадны лад
2-я ас. закаламе́сь закаламе́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час закаламе́сіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закаламе́шваць

‘пачынаць каламесіць - сваволіць, гарэзіць; каламуціць што-небудзь, уносіць у што-небудзь блытаніну’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закаламе́шваю закаламе́шваем
2-я ас. закаламе́шваеш закаламе́шваеце
3-я ас. закаламе́швае закаламе́шваюць
Прошлы час
м. закаламе́шваў закаламе́швалі
ж. закаламе́швала
н. закаламе́швала
Загадны лад
2-я ас. закаламе́швай закаламе́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закаламе́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)