гарчы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарчы́чны гарчы́чная гарчы́чнае гарчы́чныя
Р. гарчы́чнага гарчы́чнай
гарчы́чнае		 гарчы́чнага гарчы́чных
Д. гарчы́чнаму гарчы́чнай гарчы́чнаму гарчы́чным
В. гарчы́чны (неадуш.)
гарчы́чнага (адуш.)		 гарчы́чную гарчы́чнае гарчы́чныя (неадуш.)
гарчы́чных (адуш.)
Т. гарчы́чным гарчы́чнай
гарчы́чнаю		 гарчы́чным гарчы́чнымі
М. гарчы́чным гарчы́чнай гарчы́чным гарчы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарчы́чны горчи́чный;

○ г. газ — горчи́чный газ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарчы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гарчыцы (у 1 знач.). Гарчычны пах. Гарчычны кампрэс. // Прыгатаваны з зярнят гарчыцы. Гарчычны алей.

2. Колеру гарчыцы; цёмна-жоўты.

•••

Гарчычны газ — тое, што і іпрыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарчы́ца, -ы, ж.

1. Травяністая расліна сямейства капусных з жоўтымі кветкамі і плодам-стручком.

2. Вострая прыправа, прыгатаваная з насення гэтай расліны.

|| прым. гарчы́чны, -ая, -ае.

Г. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горчи́чный гарчы́чны;

горчи́чное ма́сло гарчы́чны але́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газ I (род. га́зу) м. газ;

○ прыро́дны г. — приро́дный газ;

уду́шлівы г. — уду́шливый газ;

слёзатачы́вы г. — слезоточи́вый газ;

бало́тны г. — боло́тный газ;

вуглякі́слы г. — углеки́слый газ;

гарчы́чны г. — горчи́чный газ;

грыму́чы г. — грему́чий газ;

іне́ртныя ~зы — ине́ртные га́зы;

ча́дны г. — уга́рный газ;

◊ даць г. — дать газ;

зба́віць г. — сба́вить газ;

на по́ўным ~зе — на по́лном га́зе (газу́)

газ II (род. га́зу) м., текст. газ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)