га́ртавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ртавы га́ртавая га́ртавае га́ртавыя
Р. га́ртавага га́ртавай
га́ртавае		 га́ртавага га́ртавых
Д. га́ртаваму га́ртавай га́ртаваму га́ртавым
В. га́ртавы (неадуш.)
га́ртавага (адуш.)		 га́ртавую га́ртавае га́ртавыя (неадуш.)
га́ртавых (адуш.)
Т. га́ртавым га́ртавай
га́ртаваю		 га́ртавым га́ртавымі
М. га́ртавым га́ртавай га́ртавым га́ртавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

га́ртавы полигр. га́ртовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ртавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарту (у 4 знач.). // Зроблены з гарту. Гартавы шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарт, -у, М -рце, м.

1. Цвёрдасць металу, якая надаецца гартаваннем.

Сталь высокага гарту.

2. перан. Фізічная або маральная вынослівасць, стойкасць.

Чалавек старога гарту.

3. Сплаў свінцу, волава і сурмы для адліўкі друкарскіх шрыфтоў (спец.).

|| прым. га́ртавы, -ая, -ае (да 3 знач.) і гарто́ўны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гартовый га́ртавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)