гармо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Біялагічна актыўнае рэчыва, якое выдзяляюць у кроў залозы ўнутранай сакрэцыі.

|| прым. гармана́льны, -ая, -ае.

Гарманальныя прэпараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гармо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гармо́н гармо́ны
Р. гармо́ну гармо́наў
Д. гармо́ну гармо́нам
В. гармо́н гармо́ны
Т. гармо́нам гармо́намі
М. гармо́не гармо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гармо́н, -ну м., физиол. гормо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гармо́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое выдзяляюць у кроў залозы ўнутранай сакрэцыі.

[Ад грэч. hormáō— рухаю, узбуджаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рылі́зінг-гармо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рылі́зінг-гармо́н рылі́зінг-гармо́ны
Р. рылі́зінг-гармо́ну рылі́зінг-гармо́наў
Д. рылі́зінг-гармо́ну рылі́зінг-гармо́нам
В. рылі́зінг-гармо́н рылі́зінг-гармо́ны
Т. рылі́зінг-гармо́нам рылі́зінг-гармо́намі
М. рылі́зінг-гармо́не рылі́зінг-гармо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гормо́н физиол. гармо́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фалікулі́н, ‑у, м.

Жаночы палавы гармон, які ўтвараецца ў яечніках.

[Ад лац. folliculus — мяшочак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гармана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца гармонам, змяшчае ў сабе гармон. Гарманальны прэпарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інсулі́н, -у, м. (спец.).

Бялковы гармон, які выпрацоўвае падстраўнікавая залоза, а таксама прэпарат гэтага гармону, што выкарыстоўваецца як лекавы сродак для рэгулявання вугляводнага абмену ў арганізме.

|| прым. інсулі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інсулі́н, ‑у, м.

Гармон падстраўнікавай залозы, які ўдзельнічае ў рэгуляванні вугляводнага абмену ў арганізме.

[Лац. insulinum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)