заві́слы, ‑ая, ‑ае.
1. Павіслы, звіслы.
2. Размешчаны нерухома ў вадкім ці газападобным асяроддзі; які не злучаецца з гэтым асяроддзем (пра часцінкі цвёрдых цел).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заві́слы, ‑ая, ‑ае.
1. Павіслы, звіслы.
2. Размешчаны нерухома ў вадкім ці газападобным асяроддзі; які не злучаецца з гэтым асяроддзем (пра часцінкі цвёрдых цел).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сімбіёз, ‑у,
Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, пры якім арганізмы прыносяць карысць адзін аднаму.
[Ад грэч. symbiōsis — сумеснае жыццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агрэга́т, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Канструктыўнае спалучэнне ў адно цэлае некалькіх машын, апаратаў для эфектыўнай сумеснай работы.
2. ‑у. Сукупнасць мінералаў, якія складаюць горную пароду.
[Ад лац. aggregatus — сабраны, злучаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)