гарбава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарбава́ты |
гарбава́тая |
гарбава́тае |
гарбава́тыя |
| Р. |
гарбава́тага |
гарбава́тай
гарбава́тае |
гарбава́тага |
гарбава́тых |
| Д. |
гарбава́таму |
гарбава́тай |
гарбава́таму |
гарбава́тым |
| В. |
гарбава́ты (неадуш.)
гарбава́тага (адуш.) |
гарбава́тую |
гарбава́тае |
гарбава́тыя (неадуш.)
гарбава́тых (адуш.) |
| Т. |
гарбава́тым |
гарбава́тай
гарбава́таю |
гарбава́тым |
гарбава́тымі |
| М. |
гарбава́тым |
гарбава́тай |
гарбава́тым |
гарбава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гарбава́ты слегка́ горба́тый; (о человеке — ещё) суту́лый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарбава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі сагнуты; злёгку згорблены. Гарбаватая фігура. Гарбаваты нос. □ Відаць, як падаюць.. сукаватыя дубы, гарбаватыя бярозы, асіны. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сутулова́тый суту́лаваты, гарбава́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суту́лый суту́лы, гарбава́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарбава́тасць ж. горба́тость; суту́лость; см. гарбава́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)