ганіё́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ганіё́метр |
ганіё́метры |
| Р. |
ганіё́метра |
ганіё́метраў |
| Д. |
ганіё́метру |
ганіё́метрам |
| В. |
ганіё́метр |
ганіё́метры |
| Т. |
ганіё́метрам |
ганіё́метрамі |
| М. |
ганіё́метры |
ганіё́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ганіёметр м., тех. гонио́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ганіёметр, ‑а, м.
1. Прыбор для вымярэння вуглоў паміж гранямі крышталяў, а таксама ў розных прызмах.
2. Прыбор (сістэма шпулек) для накіраванай радыёперадачы і накіраванага рэдыёпрыёму.
[Ад грэч. gōnia — вугал і metreō — мераю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гонио́метр тех. ганіёметр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)