гандо́ла, -ы, мн. -ы, -до́л, ж.

1. Венецыянская лодка з навесам або каютай для пасажыраў.

2. Карзіна для пасажыраў паветранага шара, а таксама памяшканне для людзей у аэрастаце або дырыжаблі.

3. Таварны вагон з люкамі ў падлозе для высыпання грузу.

|| прым. гандо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гандо́ла ж., в разн. знач. гандо́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гандо́ла, ‑ы, ж.

1. Доўгая аднавясловая пласкадонная венецыянская лодка з каютай, фігурным носам і высокай кармой.

2. Кабіна для людзей, механізмаў, прыбораў і пад. у стратастаце, дырыжаблі, аэрастаце.

3. Таварны вагон, у падлозе якога знаходзяцца люкі для высыпання грузу.

[Іт. gondole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гандо́ла ’гандола’ (БРС). Рус. гондо́ла, укр. гондо́ла ’тс’. Першакрыніцай запазычання з’яўляецца іт. gondola, якое трапіла ў рус. мову яшчэ ў Пятроўскую эпоху. Адтуль, здаецца, лексема пранікла ў бел. і ўкр. мовы. Гл. Фасмер, 1, 436. Падрабязна аб гісторыі слова Шанскі, 1, Г, 126–127.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гондо́ла гандо́ла, -лы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карзі́на, -ы, мн. -ы, -зі́н, ж.

1. Тое, што і кашолка.

2. Гандола аэрастата.

3. У баскетболе: сетка на абручы, у якую закідваюць мяч.

|| прым. карзі́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карзі́на, ‑ы, ж.

1. Тое, што і кашолка. З вышак дастала Міхля белую плеценую карзіну. Баранавых.

2. Гандола аэрастата.

3. У баскетболе — сетка на абручы, у якую закідваюць мяч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)