га́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
га́начны |
га́начная |
га́начнае |
га́начныя |
| Р. |
га́начнага |
га́начнай
га́начнае |
га́начнага |
га́начных |
| Д. |
га́начнаму |
га́начнай |
га́начнаму |
га́начным |
| В. |
га́начны (неадуш.)
га́начнага (адуш.) |
га́начную |
га́начнае |
га́начныя (неадуш.)
га́начных (адуш.) |
| Т. |
га́начным |
га́начнай
га́начнаю |
га́начным |
га́начнымі |
| М. |
га́начным |
га́начнай |
га́начным |
га́начных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́начны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ганка. Ганачныя слупкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.
Прыбудова перад уваходам у хату ў выглядзе пляцоўкі з прыступкамі.
|| памянш. га́начак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.
|| прым. га́начны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)