Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікжыга́ла, -а,
Металічны востры прут, якім прапякаюць дзіркі ў дрэве, косці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
галл
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́лы, -аў,
1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.
2. Французы (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
га́лы, ‑аў;
1. Рымская назва старажытных кельцкіх плямён, якія ў 4–1 стст. да н. э. насялялі тэрыторыю сучаснай Францыі і Бельгіі.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Брандспо́йт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Док ’док’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бала́ст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кран ’прыстасаванне для выпускання вадкасці або газаў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ко́йка 1 ’ложак’ (
Ко́йка 2 ’кош або лодка з дзіркамі ў дне для перавозкі свежай рыбы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)