галіцы́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова ці выраз, запазычаныя з французскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галіцы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галіцы́зм галіцы́змы
Р. галіцы́зма галіцы́змаў
Д. галіцы́зму галіцы́змам
В. галіцы́зм галіцы́змы
Т. галіцы́змам галіцы́змамі
М. галіцы́зме галіцы́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галіцы́зм м., лингв. галлици́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галіцы́зм, ‑а, м.

Слова ці выраз, запазычаны з французскай мовы. Большасць французскіх слоў, або галіцызмаў, пранікла ў беларускую мову праз рускую або польскую. Юргелевіч.

[Фр. gallicisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галлици́зм лингв. галіцы́зм, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)