галёкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Моцна крычаць, звычайна пераклікаючыся ў лесе.
|| наз. галёканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
галё́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
галё́каю |
галё́каем |
| 2-я ас. |
галё́каеш |
галё́каеце |
| 3-я ас. |
галё́кае |
галё́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
галё́каў |
галё́калі |
| ж. |
галё́кала |
| н. |
галё́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
галё́кай |
галё́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
галё́каючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
галёкаць несов., разг. крича́ть, покри́кивать; ау́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
галёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Гучна крычаць, звычайна пераклікаючыся ў лесе; гойкаць. Чаму ён, Суконка, павінен хавацца ад тых, з кім некалі разам бегаў у гэты лес, свістаў і галёкаў на ўсё горла? Паслядовіч. Галёкалі, крычалі на ваўка Начлежнікі. Танк. // Шумна размаўляць, галасіста спяваць і пад. Госці галёкалі ў паўтара дзесяткі горлаў так, што ў Сімона зазвінела ў вушах. Самуйлёнак. Не зважаючы на стомленасць, дзяўчаты і хлопцы галёкалі на ўсё балота песні. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Галёкаць ’крычаць, аукаць’ (БРС, Шат.), ’моцна крычаць’ (Жд. 1). Утварэнне ад выклічніка *галё (параўн. польск. hala!) з тыповым суфіксам ‑k‑ у адпаведным дзеяслове. Аб падобных выклічніках гл. Слаўскі, 1, 394 (hala); Брукнер, 167.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
загалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць галёкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галёкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да галёкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адгалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Перастаць галёкаць. Адгалёкаў і супакоіўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Галёкаць некаторы час. Вуглоўцы прагалёкалі на гэтым сходзе з абеду і да самага кіно. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Галёкаць некаторы час. Мы пагалёкалі ў лесе, а потым зноў выйшлі на бераг ракі. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)