галышо́м

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
галышо́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

галышо́м нареч., разг. нагишо́м, голышо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галышо́м, прысл.

Разм. Будучы голым, без вопраткі. Сядзець галышом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагишо́м нареч. галышо́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

голышо́м нареч., разг. галышо́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галы́ш

‘гладкі камень’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галы́ш галышы́
Р. галыша́ галышо́ў
Д. галышу́ галыша́м
В. галы́ш галышы́
Т. галышо́м галыша́мі
М. галышы́ галыша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

галы́ш

‘голы чалавек, голае дзіця’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галы́ш галышы́
Р. галыша́ галышо́ў
Д. галышу́ галыша́м
В. галыша́ галышо́ў
Т. галышо́м галыша́мі
М. галышу́ галыша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Галамя́ ’галышом’ (Сцяшк. МГ). Па сваёй марфалагічнай структуры, здаецца, мае дакладную адпаведнасць, напр., у рус. дыял. голомя́ ’басанож’ (СРНГ, 6, 323). Паводле словаўтварэння, гэты тып слоў можа адносіцца да вельмі старажытнай марфалагічнай структуры (ці не звязваецца з вытворнымі з архаічным суфіксам *‑men?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)