галубо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. галубо́ўскі галубо́ўская галубо́ўскае галубо́ўскія
Р. галубо́ўскага галубо́ўскай
галубо́ўскае		 галубо́ўскага галубо́ўскіх
Д. галубо́ўскаму галубо́ўскай галубо́ўскаму галубо́ўскім
В. галубо́ўскі (неадуш.)
галубо́ўскага (адуш.)		 галубо́ўскую галубо́ўскае галубо́ўскія (неадуш.)
галубо́ўскіх (адуш.)
Т. галубо́ўскім галубо́ўскай
галубо́ўскаю		 галубо́ўскім галубо́ўскімі
М. галубо́ўскім галубо́ўскай галубо́ўскім галубо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мірае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. пагард. Той, хто жыве з чужой працы; кулак, эксплуататар. Першым быў схоплены [паліцаямі] Стась Галубоўскі, член сельскага савета, які дзяліў паміж сялянамі зямлю пана Скірмунта і такіх міраедаў, як Кандыба. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)