галубо́ўскі
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			галубо́ўскі | 
					галубо́ўская | 
					галубо́ўскае | 
					галубо́ўскія | 
					
		
			| Р. | 
			галубо́ўскага | 
					галубо́ўскай галубо́ўскае | 
					галубо́ўскага | 
					галубо́ўскіх | 
					
		
			| Д. | 
			галубо́ўскаму | 
					галубо́ўскай | 
					галубо́ўскаму | 
					галубо́ўскім | 
					
		
			| В. | 
			галубо́ўскі (неадуш.) галубо́ўскага (адуш.) | 
					галубо́ўскую | 
					галубо́ўскае | 
					галубо́ўскія (неадуш.) галубо́ўскіх (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			галубо́ўскім | 
					галубо́ўскай галубо́ўскаю | 
					галубо́ўскім | 
					галубо́ўскімі | 
					
		
			| М. | 
			галубо́ўскім | 
					галубо́ўскай | 
					галубо́ўскім | 
					галубо́ўскіх | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ГАЛУБО́ЎСКІ Пётр Васілевіч
(28.6.1857, Чарнігаўская губ. — 30.3.1907),
расійскі гісторык. Д-р рус. гісторыі (1885), праф. (1898). Скончыў Кіеўскі ун-т. Належаў да школы У.Б.Антановіча. З 1886 выкладаў у Кіеўскім ун-це. Навук. працы па гіст. геаграфіі, гіст. бібліяграфіі, крыніцазнаўстве стараж. гісторыі. У працы «Гісторыя Смаленскай зямлі да пачатку XV ст.» (1895) паказаў ход славянскай каланізацыі з паўн.-ўсх. Прыкарпацця, месцы рассялення і найменні славянскіх плямён, утварэнне бел. мовы, адрозненні паміж полацкімі і смаленскімі крывічамі, узаемаадносіны Смаленскага княства з ВКПЛ і Маскоўскай дзяржавай.
Тв.:
История Северской земли до половины XIV столетия. Киев, 1881;
Критико-библиографический обзор трудов по древнейшему периоду русской истории // Унив. изв. 1907. № 8.
Л.П.Храпко.
т. 4, с. 473
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
мірае́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Разм. пагард. Той, хто жыве з чужой працы; кулак, эксплуататар. Першым быў схоплены [паліцаямі] Стась Галубоўскі, член сельскага савета, які дзяліў паміж сялянамі зямлю пана Скірмунта і такіх міраедаў, як Кандыба. Чарнышэвіч.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
крупе́ц Незамярзаючы кароткі прыток у басейне Дняпра (Галубоўскі, 1895, 5, Макс. 1876, 205).
□ в. Крупец Добруш., в. Новы Крупец Карм. вол. (1886), в. Закру́пец Слаўг., р. Крупец (1560) Слаўг.
 Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)